NIELETNIA CZTERDZIESTOLETNIA

Skończyłam wczoraj czterdzieści lat… Czterdzieści lat regularnych oddechów, no może za wyjątkiem okazjonalnych zakrztuszeń; czterdzieści lat eksploatowania mojego układu krwionośnego, limfatycznego, kostnego, nerwowego (tego aż nadto) etc..

Śniło mi się, że skończyłam podstawówkę i miałam zacząć liceum. Nie mogłam tylko znaleźć klasy z zajęciami i nie byłam pewna czy ktoś mnie do tego liceum zapisał, i czy tam się w ogóle trzeba zapisywać się czy idzie się z automatu.We śnie byłam podekscytowana, więc może i fajne będzie to życiowe liceum.

Urodziny… podobno modne są huczne przyjęcia dla czterdziestu gości. Ja gości miałam siedmioro: my, dzieci i dziadkowie. Po zjedzeniu dwóch dań cisza i konsternacja bo nie wiadomo kto ma przynieść tort. Zawsze torty na imprezach rodzinnych przynosiłam ja.  Postawiłam nawet talerzyki deserowe, żeby się goście domyślili, że jednak czekam na ten tort. Nic…
No to cóż, ze łzami w oczach zaczęłam stawiać na stół wędliny, sałatkę jarzynową i kiedy prawie przyniosłam chrzan mój mąż bąknął ni z gruchy niż pietruchy „a co z tym tortem?”. Przynieśli; on jeden, babcia drugi. Tortów, że huhu. I wszystko było pięknie i miło dopóki mi nie złożył życzeń „ Życze Ci żebyś się poprawiła i nie denerwowała męża”.
Za tydzień urodziny ma mój mąż. Też mu złożę jakieś miłe i adekwatne życzenia.

Po obiedzie, po torcie, po obgaduchach pogaduchach zebrałyśmy z dziewczynkami zastawę ze stołu i zapakowałyśmy zmywarę. Najwięcej talerzy niespełna trzyletnia córeczka. Dziękuję skarbie. Potem kąpanie, usypianie, pakowanie do pracy na rano.

I tak zakończyło się to moje Święto. Niepotrzebnie tylko nastawiałam się, że ma być to w zasadzie jakieś Święto. Gdybym potraktowała ten dzień jako zwykły, choć lany, Poniedziałek, nie byłoby mi tak przykro.

Dzisiaj pierwszy dzień z mojej nowej czterdziestolatki. Pierwszy dzień w liceum. Dam wam znać kiedy dadzą mi mój nowy plan zajęć. Swoją drogą nie mogę się już doczekać.

18.04.2017 Dama na Wsi